Central Europe Information Central Europe Information » »

Tytuł:
Doniesienia z pola walki
Doniesienia z pola walki
WWW:
http://doniesienia-z-pola-walki.blog.onet.pl
Tagi:
driady i wilkołaki,przyjaźń,kryjówka
Advertisements

Doniesienia z pola walki

Doniesienia z pola walki Menu główne Przeskocz do tekstu Przeskocz do widgetów Opublikowano 27 listopada 2013 Autor noyer Nie mogę napisać komentarza przez mój kokpit nie moge edytować tekstu dobrze że chociaż szybkie notki działają. Mam nadzieje że w końcu to naprawią. Kategorie Bez kategorii Napisz odpowiedź Opublikowano 27 listopada 2013 Autor noyer Nawet nie mogę odpowiedzieć na komentarz ((((( nie wiem co się dzieje chyba napiszę do centrum dowodzenia. Kategorie Bez kategorii Napisz odpowiedź Wdzięczność Opublikowano 26 listopada 2013 Autor noyer Dzisiaj pewien pan zwymyślał mnie pokazał środkowy palec i gest Kozakiewicza. A to tylko dlatego że go nie przejechałam. Może trzeba było go puknąć miałby wtedy prawdziwy powód do złości. Ale o co chodzi. Otóż szukałam miejsca parkingowego na rynku w Legionowie jechałam wolniutko patrząc w prawą stronę. I nagle mignął mi cień. Zahamowałam. Facet przebiegł mi pół metra przed maską i to nie były pasy dla pieszych.
Advertisements


Mężczyzna zaczął coś pyszczyć nie wiem co bo siedziałam w samochodzie. Otworzyłam drzwi i spytałam się czy wie gdzie są pasy. Na co oberwało mi się środkowym palcem i gestem znanego sportowca do tego gdyby wzrok mógł zabijać. Nawet się nie zezłościłam. Może to była jego reakcja na nagły stres Druga sytuacja nie dotyczy mnie bezpośrednio ale pośrednio owszem. Moja koleżanka chciała pójść na rękę uczennicy (mojej wychowance) i zmienić jej godzinę egzaminu klasyfikacyjnego. Gdyby odbył się o zaproponowanej porze wszyscy by wyszli wymęczeni około 17 00. Zadzwoniła do ojca dziewczyny i powiedziała że można zrobić go o 8 00. Na co on powiedział że to jego córka musi się na to zgodzić. Nie zgodziła się.

Po czym pan zaczął wylewać swój żal na polskie szkolnictwo (jakbyśmy byli winni reform i bałaganu) i zakończył tyradę że on nie będzie się uginał pod presją nauczycieli i nie będzie tańczył jak mu zagramy że to są kpiny i takie tam. I proszę mi powiedzieć czy nie lepiej było by dla tej dziewczyny pisać o 8 00 rano potem napisać maturę próbną i iść do domu o 14 00 i mieć całe popołudnie dla siebie czy z powodu frustracji ojca kwitnąć w szkole do 17 00. Facet musi mieć naprawdę złe wspomnienia ze szkoły. ) Nie wiem co on sobie myśli że nam pokazał gdzie nasze miejsce że zrobi nam na złość każąc siedzieć do 17 00 A ja tylko własnym uszom nie wierzyłam że taka rozmowa się odbyła. Kategorie Bez kategorii Napisz odpowiedź k OMUNIKAT Opublikowano 26 listopada 2013 Autor noyer Nie wiem co się dzieje ale jest jakaś awaria administracji mojego bloga mam ograniczone możliwości pisania. Pozostaje tylko ta jedna czcionka i bez wpisywania kategorii mam nadzieję że jakoś się to naprawi. Kategorie Bez kategorii 2 Komentarze Kryjówka odc. 8 Opublikowano 25 listopada 2013 Autor noyer Ale następnego dnia nie zdążyli nic zrobić. Bladym świtem w bardzo szybkim tempie zapaliły się wszystkie trzy lampki. Już przy żółtej wszyscy czekali w gotowości ale gdy zaświeciła się czerwona złapali plecaki i uciekli w las.

Nie mylili się mimo że byli już daleko usłyszeli warkot karabinu a potem wybuch. Dom stanął w płomieniach przyspieszyli. Chyba nawet nie weszli do domu charczał Kuba. Oby to nam da trochę czasu na ucieczkę. Anka nic nie mówiła biegła trzymając się blisko Tymona a przerażenie dodawało jej sił. Zatrzymali się dopiero po drugiej stronie lasu. Tymon spojrzał na Kubę i powiedział. Weź swoją Mariolkę i wyjeżdżaj nawet się nie pakujcie. Oni i tak się dowiedzą że nikogo nie było w środku. Wtedy nie będziesz bezpieczny.

A pan Dam sobie radę wręczył chłopakowi mały kluczyk do skrytki na dworcu w Krakowie jest tam około miliona złotych weź je i zacznij życie gdzieś od nowa. Uścisnęli sobie dłonie. A gdybym miał być szczery powiedział jeszcze Tymon zostawiłbym Mariolkę dla jej dobra i uciekł sam. A pan Ja biorę Ankę i też znikam. Żegnam. Kuba ruszył drogą w stronę najbliższej wsi miał tam ukryty samochód. Oni ruszyli w drugą stronę. Czemu nie razem wycharczała zmęczona. Zbyt niebezpieczne powiedział Tymon poza tym to on mógł zdradzić. Nie boisz się że nam strzeli w plecy Ryzyko zawsze istnieje Tymon wzruszył ramionami ale on może myśleć że ja wiem ale i tak darowałem mu życie.

A co my zrobimy My spojrzał na nią i uśmiechnął się znacząco. No tak ja się nie nadaję mruknęła ze złością. To ja mam cię chronić nie odwrotnie powiedział. Oczywiście. Miła i łagodna jak zawsze parsknął. To sobie idź i daj mi spokój. Prowokujesz mnie do zdecydowanych działań. Drań. Do usług uśmiechnął się ale teraz skręć w lewo. Znowu w las Tak.

I biegiem. Nogi mi odpadają poskarżyła się. Spojrzał na nią lekko kulała. Nie zdążyła całkiem wrócić do formy. Daj mi swój plecak i wytrzymaj jeszcze trochę poprosił. Anka była naszykowana na to że zrobi jej awanturę. Powie że się pieści i użala ale chyba po wczorajszych wybuchach oboje zrozumieli że są chwilowo skazani na siebie. Wspięła się na palce i pocałowała go w policzek. Dziękuję. On potarł miejsce po buziaku i się zaśmiał.

Nie ma za co. A teraz szybko za mną. Czas jest najważniejszy. Anka biegła za nim ile sił w nogach ale w pewnym momencie zaczęła zostawać w tyle. Już niedaleko mówił. W końcu się zatrzymał przed niewielkim pagórkiem porośniętym mchem i małymi drzewkami. Dowlokła się do niego i oparła się o drzewo. Po czym oczy urosły jej jak spodki. Tymon wyciągnął pilota i piknął nim w stronę górki. Jak na zawołanie bez żadnego zgrzytu otworzyły się podwójne drzwi.

To był zamaskowany bunkier. Ja cię powiedziała. W środku stał samochód z przyciemnianymi szybami. Nikt go nie zna oznajmił Tymon w Polsce jeździ takim wiele osób więc raczej nie będziemy wzbudzać sensacji. Jest na francuskich blachach. Tam jedziemy wsiadaj. Znam francuski ucieszyła się Anka. Wiem ja też. A jak znajdą ten bunkier Nie znajdą. Wsiedli do samochodu silnik chodził cichutko wyjechali z groty.

Tymon zamknął ją pilotem i nie oglądając się za siebie pomknęli przez las. A ślady opon dopytywała Anka. Nie panikuj powiedział ostro. Nie krzycz na mnie bąknęła. Nie panikuj odparł spokojniej nie robię tego pierwszy raz. Zauważył że dziewczyna trzęsie się jak w febrze. Czy możesz jeszcze trochę wytrzymać Chcę jak najszybciej stąd zniknąć nie mogę się teraz zatrzymać żeby cię przytulić czy coś. Dam radę wyszczekała ale łzy leciały jej po policzkach Czy to się kiedyś skończy Tak jeżeli odpowiedz szczerze na wszystkie moje pytania. Czy ty mi coś zarzucasz oburzyła się. Uśmiechnął się o to mu chodziło byle nie myślała o tym co się stało.

Kuba wpadł na pewien trop. Chcę wiedzieć czy miał rację a tylko ty możesz pomóc. Dobrze powiedziała i opadła na siedzenie trzęsła się. Z tyłu jest koc nakryj się poradził. Po chwili siedziała opatulona i odpowiadała na jego pytania. Opowiedz mi wszystko o Karolu. O moim bracie zdziwiła się. Tak. Przecież go znasz Anka aż podskoczyła tego czego nie wiem. No dobra bąknęła w zasadzie nie ma to już znaczenia bo i tak rodzice nie żyją.

Czyli jest coś czego nie wiem Tak. On nie jest moim bratem. Tymon uniósł brwi ze zdziwienia. Ale jesteście do siebie podobni. Bo mamy czarne włosy i ciemną karnację ale to wszystko zapewniła. Adoptowany Coś w tym guście. Karol był synem najlepszego kumpla ojca ale tamten zginął razem z żoną. Nie wiem w jakich okolicznościach ale on pewnego dnia pojawił się u nas na zawsze. Znałaś jego rodziców Tak ale nie pamiętam wszystkiego bo miałam wtedy 10 lat i świat dorosłych mnie nie interesował. Karol gdy u nas zamieszkał miał 12.

Lubiliście się Nigdy. Słuchał się tylko mojego taty mną i mamą gardził. Czy przed ich pójściem do więzienia coś się wydarzyło Przecież to ty z nimi przebywałeś Ale nie w domu zniecierpliwił się Tymon. Musiałabym się zastanowić. Mamy czas powiedział Tymon. Wyjechali na główną drogę i pomknęli w stronę Szczecina. Tymon nie zakłócał ciszy czekał aż Anka wszystko sobie przypomni. Nie wątpił że to potrafiła miała bardzo dobrą pamięć. Było coś. Kilka razy powiedziała w końcu kłócili się.

Ojciec mówił że on się doigra. Karol krzyczał że nie będzie mu ojciec mówił co ma robić. Wtedy tata powiedział że rozumie że on jest dorosły ale to co on chciał zrobić było zdradą klanu. Że jeżeli ten mój brat to zrobi to staną się z ojcem przeciwnikami. Ja nie zastanawiałam się wtedy nad treścią ich rozmowy wciąż się na siebie darli ta kłótnia nie była niczym nowym. A potem była impreza. Rodzice wyjechali gdzieś na weekend a on sprowadził do domu jakiś ludzi. Nie znałam ich. A ty co tam robiłaś Mnie też nie było w domu. Poszłam do klubu z moimi dawnymi koleżankami.

Dawnymi zdziwił się Tymon. A co ty myślisz że gdy moje życie się posypało to one przy mnie zostały Z nędzarką nie chciały mieć nic wspólnego. Szkoda na nie łez powiedział i starł jedną z jej policzka naprawdę. Kontynuuj. No i w tym klubie oczywiście wpadłam na ciebie i znowu mnie zaciągnąłeś do siebie a ja gdy zasnąłeś uciekłam. Niemalże jak za każdym razem mruknął Tymon. Anka zignorowała jego wypowiedź i mówiła dalej. Wróciłam do domu około 2 00 Karol naskoczył na mnie że miało mnie nie być i takie tam. Ja powiedziałam mu w kilku słowach co o nim sądzę i spojrzałam na ludzi. To byli obcy ludzie nie z klanu.

Ale wtedy byłam zła na ciebie na niego i lekko zawiana. Miałam to w dupie. Podeszłam do nich i wypiłam kilka kieliszków na raz. A potem poszłam spać. Czy tamci mówili coś przy tobie Nie chcesz wiedzieć powiedziała. Powiedz Chcieli mnie przelecieć w różnych konfiguracjach ale nic poza tym. Ania przypomnij sobie wszystko co wtedy mówili. No że chcą mnie przelecieć i jeden nawet powiedział że jak będzie po wszystkim to zostawi mnie sobie na deser. Ale Karol powiedział żeby trzymał jęzor za zębami a mnie wysłał do łóżka. Pamiętam że wtedy się dziwiłam że wykazał tyle troski o moją reputację.

Tymon zatrzymał samochód na poboczu. Czemu się zatrzymaliśmy spytała. Aniu powiedział Tymon miękko i złapał ją za dłonie to co teraz powiem będzie bardzo nieprzyjemne. Tak Ci ludzie którzy byli wtedy u was w domu zabili twoich rodziców a teraz chcą zabić ciebie. A Karol jest też w to zamieszany. Anka zbladła jak ściana wyszarpnęła ręce. Nie nie kręciła głową i zaczęła szlochać nie Wysiadła z samochodu i oparła się o maskę. Tymon podszedł do niej i ją objął. Przykro mi powiedział. Nie mam nikogo płakała.

Masz mnie. Tylko do Francji a potem Na zawsze powiedział a ona spojrzał mu w oczy. Zanim wyjedziemy z Polski weźmiemy ślub. Gotycki kościół w Szczecinie musi ci wystarczyć. Tymon jęknęła. Co Przecież ty mnie nawet nie lubisz. Mężczyzna roześmiał się. No pewnie bo cię kocham. Kilka tygodni później w klinice medycyny estetycznej. Nie podobam się sobie Anka patrzyła na obcą twarz.

A mnie bardzo powiedział Tymon chociaż i on wyglądał inaczej. Tylko oczy pozostały niezmiennie szare i takie ciepłe. Uśmiechnęła się do niego. Co dalej Dalej czeka na nas północna Francja kupimy sobie pałacyk i otworzymy mały pensjonat. Za co Za twoje pieniądze kochanie powiedział. Za moje zdziwiła się. Tak na razie korzystamy z moich a już ich prawie nie ma. Ja nie mam ich wcale. Masz tylko musisz sobie przypomnieć kilka cyfr. Czy ty sobie ze mnie żartujesz popatrzyła na niego nieufnie.

Twój ojciec powiedział że tylko ty znasz szyfr do sejfu. Do jakiego sejfu W banku. Tymon Mów po ludzku. Jak wyjdziemy ze szpitala pojedziemy do banku w Stuttgardzie. Miłemu panu lub pani powiesz jaka była ulubiona piosenka twojego taty i dostaniemy klucz do sejfu. Potem podasz cyfry dotyczące największej tragedii rodzinnej. Ojciec ci to powiedział Tak przyznał Tymon nie mógł mi powiedzieć wszystkiego ale dał wskazówki. On przeczuwał jakieś nieszczęście. Jeżeli podam ci teraz odpowiedzi zatłuczesz mnie Zaraz cię zatłukę jak będziesz zadawala głupie pytania. Ulubioną piosenką mojego taty było Pod papugami a cyfry to data 23.

04. 1993 kiedy zginął pod kołami ciężarówki mój 9 cio letni brat. Pałacyk był piękny okolica była jeszcze piękniejsza a szum morza był najlepszą muzyką dla jej uszu. Szła plażą i napawała się ciszą. Była w szóstym miesiącu ciąży i już nie mogła się doczekać aż urodzi się ich pierwsza córka. Przepraszam spytał się ktoś po polsku. Spojrzała w twarz Karolowi i z trudem zachowała neutralną minę. Qui Czy wie pani gdzie jest najbliższa stacja kolejowa Je ne comprend pa. Stacja kolejowa Karol mówił głośno i wyraźnie. Je ne comprend pa powtórzyła Anka.

Głupia cipa poszedł sobie. Do domu wróciła na sztywnych nogach i od razu wpadła w ramiona Tymona. Stanęłam twarzą w twarz z Karolem. Co Nie poznał mnie ale znalazł nasz trop. Nie panikuj sama powiedziałaś że cię nie poznał. A jak przyjdą nas zabić Tymon uśmiechnął się szeroko i wyjął naprawdę dużą giwerę. Nie martw się ja zawsze jestem przygotowany. FINI Kategorie Bez kategorii Napisz odpowiedź Driady i wilkołaki Wilkołak nad morzem opow. 3 odc. 8 Opublikowano 25 listopada 2013 Autor noyer Marta leżała i wpatrywała się w paszczę z wielkimi zębiskami.

Wróciły jej wszystkie wspomnienia związane z tygrysem. Załkała i pisnęła. Poddaję się i znieruchomiała wpatrzona w kudłaty łeb. On ryknął głośno tak głośno że miała wrażenie że krew ścina jej się w żyłach. Poddaję się zamknęła oczy i szeptała cicho. Co to miało być wrzasnął. Odważyła się spojrzeć stał nad nią i trząsł się z wściekłości. Zupełnie oszalałaś Uciekać przede mną Co ty sobie wyobrażałaś że ci się uda warknął nieludzko ona zadrżała nie uciekniesz mi rozumiesz A ja cię nie puszczę Jesteś moją zdobyczą należysz teraz do mnie Chciała się podnieść i znowu uciekać ale on ponownie wrzasnął tak że zamarła. Nie ruszaj się Nie rób nic głupiego Nie w tej chwili słyszysz Jestem w takim stanie że mogę cię nawet ugryźć i zniewolić więzami niewolniczymi na zawsze chcesz tego Pokręciła głową zbyt przerażona by mówić. Nie ruszaj się więc Patrzył na nią a ona widziała w jego oczach oprócz wściekłości pożądanie.

Jęknęła cicho a on uśmiechnął się lubieżnie. Tak to właśnie chodzi mi po głowie ledwo trzymam ręce przy sobie Nie chcę pisnęła. Nie będę cię nawet pytał o zdanie jego głos przeszedł w mruczenie które rozedrgało się w jej ciele dziwnymi dreszczami. Szarpnął ją za rękę i postawił na nogi miała je jak z waty. Westchnął i wziął ją na ręce. Nie ułatwiasz mi życia co to to nie mruczał. Walczył z pokusą porwania jej do lasu i ulżenia swoim żądzom a ona czuła jak drżą mu mięśnie. Po kilku krokach stanął i posadził ją na ziemi. Zmienił się w wilkołaka co skutecznie przygwoździło ją do podłoża. On ruszył z miejsca i za chwilę znikł w lesie.

Ona nie śmiała nawet drgnąć. Nie wiedziała co ją czeka ale wzięła sobie do serca jego rady. Wrócił po godzinie trzymał w pysku cały bukiet kwiatów położył je jej na kolanach. Potem znowu stał się człowiekiem i powiedział. Wstaw je do wazonu i nie rzucaj nimi we mnie chyba że chcesz zacząć zabawę od nowa. Zadrżała jej dolna warga. Nie płacz bo to ty wszystko zaczęłaś warknął lepiej przyzwyczaj się do myśli pozostania ze mną na zawsze bo upolowałem cię i jesteś moja. Do Marty w końcu dotarły wszystkie wypowiedziane przez niego słowa. Krzyknęła krótko. Jak to twoja Normalnie odparł gdybyś nie uciekała załatwiłbym to w bardziej cywilizowany sposób ale ty się uparłaś być mądrzejsza i masz babo placek.

Marta może się bała ale jej charakter wziął górę podniosła się z ziemi i otrzepała po czym spojrzała na niego wyniośle. I może mam się tobie oddać dla przypieczętowania aktu własności Zaskoczyła ją jego reakcja zaczął się cicho śmiać podszedł do niej cofnęła się zdążył złapać ją za dłonie pocałował każdą z nich i mruknął. Kiedy tylko chcesz jestem do twojej dyspozycji. Była w szoku nie wiedziała już czy jest bardziej przerażona czy podniecona a może zmieszana. Chciała coś powiedzieć ale on pociągnął ją w stronę wioski i ludzi którzy stali i czekali na sensację. Bartek mówił do niej szybko. Nie mam zamiaru brać cię siłą przyjdziesz do mnie kiedy będziesz chciała kiedy będziesz gotowa. Ale masz pamiętać zawsze spojrzał na nią że należysz już do mnie. Jestem niewolnicą jąkała się. Nie będziesz moją żoną patrzył na nią intensywnie i dodał kiedy będziesz już gotowa.

Nie musisz się spieszyć z decyzją ja się nigdzie nie wybieram. Ale wiedz że od dzisiaj nawet nie pomyślisz o innym mężczyźnie. Nic nie odpowiedziała bo miała taki mętlik w głowie że bała się że jak otworzy usta to wydobędzie się z nich bełkot. Dała się prowadzić do wioski nie stawiała oporu. Ludzie rozstąpili się przed nimi nikt nie pisnął nawet słowa. Zaprowadził ją pod same drzwi jej pokoju i powiedział. Zostawiam cię tutaj myślę że musisz odpocząć. Spotkamy się wieczorem. Gdy zszedł na dół zobaczył jej rodzinę w komplecie wpatrywali się w niego przestraszeni. Bartek westchnął i pomyślał znowu się zaczyna.

Zreperuje drzwi i balustradę wskażcie mi tylko gdzie mam iść po drewno. Panie wilkołaku powiedział ojciec Marty długo pan u nas zostanie Tyle ile trzeba powiedział zimno i wyszedł. Jeszcze tego samego dnia zreperował wszystkie szkody potem spotkał się z radnym który też czekał na jego wyjazd. Bartek mu odpowiedział. Zawsze tak jest najpierw ratuję komuś życie zabijając prawdziwą bestię ale potem gdy tylko pokłócę się z kimś i zaczynam warczeć nagle wszyscy chcą abym wyjechał. Nikomu nie zrobiłem krzywdy wilkołaki może i ryczą jak głupie ale nie robimy krzywdy a zwłaszcza osobom z którymi jesteśmy emocjonalnie związane. A odpowiadając na pana pytanie myślę że nie pozostanę tutaj dłużej niż dwa tygodnie. Bartek odszedł i ruszył do driad aby wypytać się czy rzeczywiście był aż tak przerażający. Wieczorem nie spotkał Marty na dole dlatego udał się prosto do jej pokoju. Zapukał i usłyszał zaproszenie.

Gdy Marta zobaczyła że to on usiadła i wbiła się w ścianę. Czuł jej strach westchnął i usiadł koło niej. Boisz się mnie czy tego że zostaniesz moją żoną I tego i tego powiedziała. Marto przecież też tego chcesz. Bartek nie możesz się ze mną ożenić. Mogę i to że jestem wilkołakiem nie jest przeszkodą uwierz mi. Czy ty jesteś ślepy wybuchła. On spojrzał na nią zdziwiony. Wzrok mam dobry powiedział. Moja twarz jest zdeformowana a to tylko niewielka część szpetoty.

Moje ciało jest brzydkie i pełne ran. Nie mogę ci się podobać. Podobasz mi się. A może szukasz żony która będzie ci wierna bo wiesz że nikt inny nawet na mnie nie spojrzy. Podobasz mi się powiedział znowu. Poza tym boję się że narobisz mi nowych blizn bo nie będziesz umiał pohamować gniewu. Umiem gdybym nie umiał to nasze spotkanie na łące miałoby inny finał. Popatrzyła na niego. Był bardzo przystojny męski i silny. I taki spokojny i rzeczowy.

Nie mogła uwierzyć że to co mówił było prawdą. Dlaczego ja Uśmiechnął się i wziął ją za rękę uścisnął lekko. Najpierw zapach poczułem go jak tylko wszedłem do gospody. Miły i taki mój. Potem charakter lubię z tobą przebywać rozmawiać. Nie uciekasz nie chowasz się przede mną to raz a dwa inna skrajność. Nie łazisz za mną i nie wlepiasz z uwielbieniem. Chociaż wiem że ci się podobam. Skąd wyrwało jej się zamilkła i zrobiła się czerwona. Widzę jak na mnie patrzysz nawet przed chwilą.

I to jak się przy mnie czujesz. Jesteś zadowolona ufna widzę że jest ci dobrze. Wcale nie Tak. Pamiętaj że mój nos wyczuje też kłamstwo. Zmienia się wtedy zapach potu. Jesteś silna i stawiasz czoła przeciwnościom. Ja jestem przyszłym przywódcą też muszę być silny. To są cechy nie mogę uwierzyć że ci się podobam wizualnie. Wściekła się i krzyknęła Przestań natychmiast Nie mogę ci się podobać. Jestem zdeformowana.

Marto widzę twoje blizny ale mi one nie przeszkadzają zwłaszcza że gdy zostaniesz moją żoną jak bardzo będziesz chciała to zaprowadzę cię do chirurga plastycznego i on ci je zlikwiduje. Czyli jednak ci przeszkadzają Marto wziął ją za obie ręce i powiedział spokojnie nie przeszkadzają mi tobie przeszkadzają. Tak To spójrz. wstała i szybko ściągnęła koszulę nocną. Bartek nie spodziewał się tego z trudem pohamował ręce. Wariatka pomyślał przecież nie jestem z kamienia. Widzisz wskazała na okaleczone ciało. Bartek wstał podniósł z podłogi koszulę nocną i podał jej. Ubierz się Marto. Poczuła się dotknięta.

Zrobiła z siebie pośmiewisko. Ale teraz wiedziała że Bartek zrezygnuje wyjedzie i zapomni o niej. Łzy pojawiły się w jej oczach. A ona była skłonna nawet przekonać się do jego wilczej postaci. Wyrwała mu z rąk koszulę i założyła. Marto powiedział czule i przytulił ją mocno nie jest tak jak myślisz. Podobasz mi się a nago zwalasz mnie z nóg. Ryzykowałaś teraz kazałem ci się ubrać bo bałem się że nie utrzymam rąk przy sobie. A przecież powiedziałem ci że to ty decydujesz nie ja. Ja nie jestem zwykłym mężczyzną.

Wiem mruknęła mu w pierś gdybyś był to byś już się na mnie rzucił i pozbawił dziewictwa oraz złudzeń. Bartek zaśmiał się cicho i pocałował ją w ucho potem w szyję w końcu doszedł do ust. Oddała pocałunek. Trwali tak kilka chwil. Gdybym się nie kontrolował do twoich wspomnień można byłoby dopisać kolejny horror. A teraz połóż się miałaś dzień pełen wrażeń śpij dobrze Marto. Pocałował ją jeszcze na pożegnanie i wyszedł. Kilka nocy później zapukała do niego do pokoju. Stała w progu i niepewnie skubała rękaw koszuli nocnej. Wejdź powiedział.

Weszła i od razu się do niego przytuliła. Naprawdę chcesz żebym była twoja spytała. Ale tak nie dał jej dokończyć tylko ją pocałował. Ślub nie był huczny tylko najbliższa rodzina. Dziwaczna przerażająca czasami ale sympatyczna. 7 Opublikowano 20 listopada 2013 Autor noyer Na drugi dzień odmówiła mu spaceru nad morze. Nie wygłupiaj się powiedział przecież powiedziałaś że się nie boisz. Za dwa dni przyjeżdża moja siostra stracisz głowę i nawet na mnie nie spojrzysz. Daj mi spokój. Marto.

W tej gospodzie ja rządzę nie masz prawa mnie zmuszać mogę sobie od ciebie iść a ty za mną nie pójdziesz. Żebyś się kiedyś nie zdziwiła warknął i wyszedł. Odetchnęła tak będzie lepiej. Chociaż czuła że ma w klatce piersiowej wielką dziurę. Była zła bo uszanował jej decyzję o separacji. Nawet nie próbował jej przekonywać. Przychodził na posiłki zamieniał kilka zdań a potem szedł sobie gdzieś. Zazwyczaj widziała go jak biegnie do lasu. Matka warczała na nią że przez jej fochy on wyjedzie ale jakoś nie zapowiadało się na to. Bartek zszedł na śniadanie i zobaczył rodzinę gospodarzy w komplecie.

Marta zamiatała w kącie rodzice krzątali się przy barze a stoły wycierała młodsza siostra Marty Aneta. Przyjrzał się dziewczynie i zaśmiał się w duchu. Czekał na przedstawienie bo wiedział że rodzina czeka na niego. Jej matka gdy tylko go zauważyła podeszła szybko i cała w skowronkach słodko powiedziała. Panie Bartku proszę poznać nasza młodszą córkę Anetkę. Bartek skinął uprzejmie głową młodej dziewczynie która przyglądała mu się z zainteresowaniem. Na pewno słyszała już plotki o jego powodzeniu. Widać było że chętnie się nim zajmie. Ale Bartek ledwie spojrzał na nią i przeniósł wzrok na Martę. Ojciec dziewczyn skakał koło niego i próbował zainteresować go Anetą to samo matka.

A Bartek stał i wpatrywał się w Martę która uparcie udawała że go nie widzi. W końcu zirytowany powiedział. Bardzo państwa przepraszam ale nie mam czasu na oglądanie państwa młodszej córki i podszedł do Marty. Pociągnął ją za rękę i siłą wyprowadził z gospody. Nigdzie nie idę co robisz Zamienił się w wilka i łbem popychał ją w stronę plaży. Dlaczego mnie nie słuchasz nie chcę z tobą iść. Wystawiasz mnie na pośmiewisko. Dopchał ją do plaży i poczuł że Marta stanęła jak wryta. Podniósł łeb i też się zapatrzył. Stanął koło niej jako człowiek.

Co to do cholery jest wyszeptał. Na powierzchni wody pływało największe zwierze jakie w życiu widział. Trzeba zawiadomić driady powiedziała Marta i chciała zawrócić. Złapał ją za rękę i powiedział. Już je zawołałem. Jak Wskazał głowę i się zaśmiał Telepatycznie. Driady przybyły bardzo szybko a za nimi tłum ludzi. Chodźmy stąd powiedział i pociągnął ją w stronę odległych skał. Gdy znaleźli się z dala od ciekawskich oczu patrzyli na widowisko zafundowane im przez driady. Okazało się że był to zmutowany wieloryb i było ich kilka.

Gdyby driady zostawiły je w spokoju zabrakło by ryb. Zwierzętom zostały przywrócone zwykłe kształty i ludzie mogli rozejść się do domów. Marta nie zauważyła nawet że stoi oparta o wilka i jest grzana jego ciepłym ciałem. Nie odsunęła się ale też i nie była zadowolona. Czemu mi to robisz Aneta jest młodsza i ładniejsza. Nie denerwuj mnie była zaskoczona nawet nie poczuła że zmienił się w człowieka i że teraz opiera się o jego klatkę piersiową mówiłaś że nie spojrzę nawet na ciebie a ja nie dość że nie odrywałem wzroku od twojej twarzy to jeszcze wyciągnąłem cię z domu. Sapnął wkurzony. Mam dosyć tych głupich dyskusji. Nie mam 20 lat żeby się z tobą przekomarzać. Musi ci wystarczyć to że zapewniam cię że chcę spędzać czas z tobą i tylko z tobą.

A ja jestem prawdomówny. O Ruszył w stronę wioski po sekundzie wahania pobiegła za nim i zrównała krok uśmiechnęła się nieśmiało. On odwzajemnił uśmiech. Gdy Marta weszła wieczorem do swojego pokoju zobaczyła na poduszce piękny kwiat. Postawiła go do wazonu i wpatrywała urzeczona. Co wieczór znajdowała kwiaty na poduszce za każdym razem inny. Cieszyły ją te prezenty ale ani on ani ona nie poruszali tego tematu. Spędzali ze sobą dużo czasu chodzili na plażę gdzie on kładł się jako wilk a ona opierała mu się o plecy i czytała na głos książkę. Chodzili na łąki gdzie prowadzili długie rozmowy. Aneta nie mogła darować siostrze że wybrał ją i ciągle jej docinała wytykała jej wszystkie wady.

Nie jedz tyle bo pękniesz i tak wyglądasz jak beczka. Może i merda ogonem na twój widok ale jak zobaczy blizny na twoim ciele to ucieknie gdzie pieprz rośnie. Nie rób sobie nadziei myślisz że cię chce Po prostu jest miły. Marta gdy tylko widziała Bartka od razu zapominała o docinkach siostry i z chęcią oddalała się od tego złego domu. Rodzice też nie mogli wyjść ze zdziwienia ale skoro wilkołak wolał brzydszą to trzeba było kuć żelazo póki gorące. Kazali Marcie się z nim przespać złapać na dziecko i tym sposobem dostać się do rodziny. I pewnego dnia wybuchła. A było to około południa do gospody weszły jej byłe koleżanki które czekały aż Bartek zejdzie na obiad. Zanim to się jednak stało bez krępacji obgadywały Martę. Było tyle złośliwości w tym co mówiły że Marta z trudem panowała nad sobą.

Ale gdy do docinek dołączyła się jej siostra wybuchła. Wynoście się stąd natychmiast wrzasnęła dlaczego mi to robicie Nie jestem gorsza od was. Mam dwie ręce i nogi. Czemu tak mi zazdrościcie Macie innych mężczyzn. O jaka pewna że jest jego burknęła Aneta myślałby kto nawet się do ciebie nie dobrał. Pewnie się brzydzi. Wynoście się Dobra dziewczyny chodźmy bo nam jeszcze da w łeb szczotką pokraka. I wyszły Aneta ostentacyjnie wróciła na zaplecze. Bartek dopiero wtedy się ujawnił słyszał wszystko. Czujesz się moja spytał.

A ty krzyczała z rozpędu czego ode mnie chcesz Dlaczego ściągnąłeś na mnie tyle nieprzyjemności Po co robisz mi jakieś nadzieje Po co dajesz mi kwiaty nie chcę ich rozumiesz Szybko poszła do pokoju wzięła je wszystkie wróciła do niego i rzuciła mu w twarz. Daj mi spokój odejdź i nie wracaj Warknął ale nie zwróciła na to uwagi. Aneta i jej rodzice przywarli przerażeni do ściany. Aneta w tym momencie zrozumiała że wcale nie jest zainteresowana tym mężczyzną. Cały drżał z wściekłości i widać było że zaraz się rzuci na jej starszą siostrę. Marta była zbyt zła aby na to zwrócić uwagę. Wyszła trzaskając drzwiami Bartek widział że biegła w stronę pól. Podniósł jeden z kwiatów i powąchał. Pozwolił aby podniecenie go zalało. Potem pomyślał sama się o to prosiła.

Uśmiechnął się tak że jej rodzina przestała oddychać. A potem zobaczyli dziurę w drzwiach i urwaną balustradę. Wściekły ryk rozdarł ciszę. On ją zabije krzyknęła matka i wybiegła na taras. Gdzie leziesz babo krzyczał gospodarz na nas wszystkich chcesz sprowadzić nieszczęście Tymczasem Marta biegła przed siebie na oślep łzy przesłaniały jej widok. Usłyszała go i jeszcze bardziej przyspieszyła. Usłyszała też driady. Jedna wylądowała przed nią i krzyknęła Stań za mną nie ruszaj się ale Marta była tak zaślepiona strachem że pobiegła dalej. Dwie driady zastąpiły mu drogę ale przeskoczył je bez wysiłku i pobiegł dalej. Matko on jest gorszy od swojego ojca ja nie wiem czy jej czegoś nie zrobi powiedziała jedna z nich.

Nie da się zatrzymać może smoki Nie zbliżać się usłyszały w głowie warczenie to sprawa miedzy mną a Martą. Driady słysząc to zeszły mu z drogi. Podbiegli ludzie i jej rodzina. Zróbcie coś on mi zabije córkę krzyczała matka. Wodna driada spojrzała na nią zimno. Trzeba było o tym pomyśleć zanim kazałaś jej złapać go na dziecko zaśmiała się nieprzyjemnie. Matce Marty zrobiło się głupio. To moja córka powiedziała cicho i zaszlochała. Nic jej nie będzie zapewniła leśna pani wilkołak lubi zdobywać trudne kobiety. Łatwe go nie interesują spojrzała z pogardą na młode fanki Bartka te zawstydziły się.

Tymczasem ludzie zobaczyli na skraju lasu chmurę piachu. Wilkołak dopadł Martę. Matka Marty krzyknęła panicznie i chciała biec na pomoc. Zatrzymała ją leśna driada. Nic jej nie zrobi. kolejny odcinek 25 listopada Kategorie Opowiadania Tagi driady i wilkołaki Napisz odpowiedź Przyjaciółki odc. 17 Opublikowano 20 listopada 2013 Autor noyer Kaśka Lola Dorota i Julia Lola zabrała je do jednego z bardziej popularnych klubów. Wszystkie trzy dziewczyny które zazwyczaj nie odwiedzały takich przybytków aż jęknęły z zachwytu. Ale tu jest świetnie mruknęła Dorota. Usiadły przy zarezerwowanym stoliku.

Co Dorota taka markotna Kaśka szturchnęła Julię. Sprawy sercowe jest gorzej niż źle. O to tak jak i u mnie. Mąż cię zdradza O kurcze syknęła Kaśka to aż tak źle Właśnie. Zatem wypijmy za to krzyknęła Kaśka i jednym haustem opróżniła szklankę. Nie upij nam się powiedziała Lola z troską w głosie. A dlaczego nie mówiła zbuntowana Kaśka. Bo cię Tomek więcej z nami nie puści. A co on ma do tego Jest twoim mężem przypomniała Lola. Nic mi nie będzie od lat się nie upiłam a Tomek i tak ma mnie gdzieś.

Julia wyłączyła się z rozmowy obserwowała parkiet nagle z tłumu wyłoniły się dwie znane jej osoby Madzia i Małgonia. Julia aż otworzyła usta ze zdziwienia. Co tam widzisz spytała Dorota. Widzisz te dwie dziewczyny Ten łatwy towar Tak. Widzę. To moje siostry. Bujasz powiedziała Dorota a Julia pokręciła głową. Dwie święte córki cioci Lusi okazały się niezłymi hipokrytkami. W domu siedziały niemal jak dziewice w kokardach falbanach i pąsach z rączkami grzecznie ułożonymi na kolanach a tu Kiecki ledwo co zakrywały tyłek ale za to cycków wcale. Były jaskrawo różowe makijaż tak mocny że aż zniekształcający ich rysy twarzy.

Na ustach błąkał się lubieżny uśmieszek. Jedna i druga wisiała na ramieniu jakiemuś facetowi z których każdy miał bliżej czterdziestki niż trzydziestki. Jeden bezczelnie obmacywał Madzię po tyłku na co ona tylko prężyła się zadowolona a drugi miała wypisane na twarzy czego chcę od Małgoni a ona odpowiadała mu tym samym. Nie mogę na to patrzeć powiedziała Julia i usiadła do nich plecami. To są te bliźniaczki od twojej cioci Lusi dopytywała Dorota. Owszem. No cóż zaśmiała się koleżanka rodziny się nie wybiera. Właśnie potwierdziła Lola ale facetów można. I jak na zawołanie podeszło do nich jakiś dwóch studentów. Żadna nie miała ochoty na bliższą znajomość.

Kaśka Obudziła się z ogromnym bólem głowy. Nie pamiętała jak się znalazła w domu. Lola miała rację nie powinna mieszać drinków. Od razu dopadły ją wyrzuty sumienia. Jak ona matka i żona mogła coś takiego zrobić. Upiła się jak głupia małolata. Usłyszała za drzwiami stłumione głosy. Mama się źle czuje nie wchodźcie tam mówił Tomek do chłopców. Pewnie zaraz sam wejdzie i zrobi mi awanturę pomyślała. Usiadła i natychmiast się położyła w głowie i żołądku miała dyskotekę.

Tomek cicho wszedł do sypialni. Na szafce nocnej położył butelkę wody mineralnej i polopirynę. Potem spojrzał na nią z wyrzutem. Schlałaś się jak ostatnia pijaczka. Nic nie powiedziała. Odebrałem cię z rąk twoich koleżanek w stanie totalnego upojenia. Byłaś w stanie tylko bełkotać a nogi plątały ci się jak nie wiem co. Nadal nic nie powiedziała. Odkąd Lola znowu pojawiła się w twoim życiu zaczęłaś zachowywać się To nie jej wina wychrypiała Kaśka ona mnie ostrzegała. Nie broń jej Nie bronię mówię prawdę.

Ona mnie przestrzegała mało tego ze dwa drinki to wypiła za mnie. Ale ja tak dawno nie piłam alkoholu że padłam. I pewnie jesteś z siebie dumna warczał. Nie bąknęła przepraszam to się więcej nie powtórzy. Pewnie że nie bo cię więcej z nimi nigdzie nie puszczę. Kaśka nawet się nie kłóciła nie miała siły. Pamiętam gdy cię poznałem powiedział niespodziewanie Tomek byłaś piękna i niestety pijana. Powiedziałem ci wtedy że jak wytrzeźwiejesz to możesz się ze mną umówić bo ja nie znoszę pijanych kobiet. Odparłaś wtedy że pijesz żeby zapomnieć złe rzeczy. I opowiedziałaś mi o nich.

Powiedziałem ci że jak obiecasz że nie będziesz więcej pijana to ci pomogę z tego wyjść. Kaśce łzy popłynęły po policzku miał rację obiecała mu na pierwszej randce że się już nigdy nie upije. Przepraszam bąknęła. Co mi po twoich przeprosinach rzucił poduszką o ziemię rozumiem że teraz się upiłaś bo ja cię krzywdzę Tak Nie szepnęła. To jaki był powód Po prostu wyszłam po wielu latach z domu i. Acha rozumiem czujesz się więźniarką Jestem potworem który cię przykuł łańcuchem do kaloryfera Tomek zaczęła błagalnie. Mam tego dosyć warknął jeżeli chcesz rozwodu to po prostu powiedz. A nie robisz wszystko żeby to wyszło ode mnie. Kaśka aż usiadła i popatrzyła na niego z przerażeniem w oczach. Ty mówisz poważnie drżała jej dolna warga.

Ja To ty cały czas się czepiasz oskarżasz mnie o różne rzeczy uciekasz z domu i wracasz pijana Ja nie chcę rozwodu chlipała. Trudno mi w to uwierzyć burknął i wyszedł. Kaśka przepłakała całą sobotę ale on nie przyszedł więcej do niej. Wyszedł gdzieś z chłopcami i miał rację nie ma nic bardziej żałosnego jak patrzenie na skacowaną i zapłakaną matkę. Julia Siedziały we trzy przy sobotnim obiedzie i plotkowały. Na serio je widziałaś nie dowierzała Helena. Serio powiedziała Julia wyglądały jakby wyszły spod latarni. To ci ciekawostka zaśmiała się Helena. A mnie szkoda cioci Lusi odezwała się nagle Hanna. Nie wierzę że to mówisz parsknęła Helena.

Mówię. Ona tak wierzy w świętość swoich córek że jak się dowie prawdy to dostanie zawału. A jak niby ma się dowiedzieć spytała Julia przecież my jej nie powiemy. My nie ale jak któraś zajdzie w ciążę Są dorosłe parsknęła Helena to ich sprawa. Pewnie po to wtedy do ciebie przyszły zgadywała Hanna. Pewnie tak z tym że one musiały mnie widzieć gdzie indziej nie w klubie. Może na tych twoich wyścigach Zawsze mówisz że tam dużo takich lasek się kręci przypomniała Hanna. Możliwe potwierdziła Julia rozejrzę się. Dorota Miała totalny chaos w głowie. Robert ją zdradzał i to było bardzo przykre.

Wiedziała że musi z nim zerwać ale z drugiej strony jeżeli przestanie się z nim spotykać mogą ją wykluczyć z wyższej półki. Jedna wygrana nie dawała jej nieograniczonego wstępu. Miała ogromny dylemat zrobić z siebie kretynkę i jeszcze ciągnąć znajomość z tym padalcem czy zerwać i tylko własnymi siłami dostać się na najwyższy pułap wyścigów. Lola Lola siedziała przed telewizorem i oglądała romantyczną komedię. Co i rusz pociągała nosem i wzdychała. Była piękna była mądra była ciekawa i co Siedziała w sobotni wieczór sama i oglądała bzdurną komedię która powodowała że zazdrościła nieprawdziwym bohaterom. Co z nią było nie tak A może powinna robić za głupią Ale ile by to ciągnęła tydzień dwa Nie dała by rady więcej. Zadzwonił telefon Paweł. A może się z nim umówić Wzdrygnęła się. Ten facet chciał tylko jednego.

Zignorowała dzwonek i pogłośniła telewizor. Dorota Robert zadzwonił do niej i nawet spytał jak się bawiła w klubie. Przez zaciśnięte zęby powiedziała mu że dobrze i spytała kiedy się spotkają. Nie wiem kochanie mam urwanie głowy powiedział nawet nie będę w tym tygodniu się ścigał. A co będziesz robił spytała słodkim głosikiem. A wiesz mam wyjazd służbowy. Nie wytrzymała i wybuchła. A jak na imię ma ten wyjazd służbowy. Bo że młoda i naiwna to widziałam Po drugiej stronie zaległa cisza po czym Robert odezwał się zdławionym głosem. O co ci chodzi O nic.

Dobrze całuje Jaka jest w łóżku A może jeszcze ci nie dała chociaż wyglądała na taką która nie ma oporów Dorota wyrzucała z siebie zdanie po zdaniu. Nie wiem o czym mówisz bronił się Robert. Nie kłam padalcu krzyknęła z tego co wiem nie masz brata bliźniaka i wiem co widziałam. Z nami koniec. Robert zaśmiał się w słuchawkę. Dora nie żartuj przecież nic nie zrobiłem. Przestań kłamać. No dobra pocałowałem ją bo bardzo chciała ale nie spotykam się z nią. A jednak się całowałeś wycedziła to się dalej z nią całuj a ode mnie się odwal zdrajco Dora powiedział zimno zapomniałaś o jednym beze mnie nie wpuszczą cię więcej do elity. Zobaczymy parsknęła i trzasnęła słuchawką.

Miał rację nie była aż tak dobra a pozwalali jej się ścigać bo była jego dziewczyną. Teraz mogli jej zabronić. Powiedzieć. Pozwoliliśmy ci się ścigać Zabawiłaś się to teraz spadaj. Ale wolała wypaść z rankingu niż się upokarzać. Kolejny odcinek 29 listopada Kategorie Opowiadania Tagi przyjaźń Napisz odpowiedź Kryjówka odc. 7 Opublikowano 19 listopada 2013 Autor noyer W domu od razu uciekła do sypialni ale nie pozwolił jej zamknąć drzwi. Sam wrócił do salonu do Kuby. Widział jak usiadła na łóżku napięta jak struna i wpatrzona w pustkę próbował ją ignorować ale jakoś nie mógł. Idź się przewietrz polecił Kubie i to ma być długi spacer.

Ale nic pan jej Nie martw się nie zamierzam jej nic robić. Kiedy za chłopakiem zamknęły się drzwi Tymon wszedł do sypialni. Nawet się nie odwróciła widział jak drżą jej ramiona. Wiedział że jest dla niej niedobry ale to przez to że chciał ją chronić. Ukląkł przed nią i chciał złapać za dłonie ale tylko pisnęła i wyrwała je. Po krótkiej walce trzymał je mocno w swoich rękach. Popatrz na mnie powiedział spokojnie. Nie chciała odwróciła głowę i zapatrzyła się w kąt. Przepraszam cię za ten policzek powiedział ale ona tylko trząchnęła głową i wypuściła wstrzymywane powietrze z jej płuc wydobył się jedynie jęk widzisz klęczę przed tobą i przepraszam kontynuował sam nie wiedziałem że jestem w stanie cię uderzyć. Jest mi bardzo głupio.

Znowu pokręciła głową ale nie chciała na niego patrzeć. Posłuchaj powiedział twój ojciec wyciągnął mnie z takiego gówna że poszedł bym za nim w ogień nigdy bym go nie zdradził gdy tak powiedziałaś to tak jakby ktoś mnie kopnął w jaja rozumiesz Trwali w ciszy on klęcząc przed nią i trzymając na siłę jej dłonie i ona sztywna jakby kij połknęła. Tymon ponownie zaczął mówić. Twój ojciec kazał mi zniknąć zanim poszedł do więzienia chodziło o to żeby nas już ze sobą nie wiązano. Miałem szukać tych co wsadzili go do paki i w razie czego gdybyś ty i twoja matka się odezwały zabrać was w jakieś bezpieczne miejsce. Z tym że wy się obraziłyście i ucięliście kontakt z panem Leszkiem. Kiedy się odezwałaś nie spodziewałem się że nasi przeciwnicy są tak doinformowani. Powiedziałaś że chciałaś iść na policję ale zastanów się dlaczego cię wpuścili na widzenie Przecież na bank po tych kilku dniach wiedziano że twoja matka nie żyje a ty wsiąkłaś jak kamfora. Do tego jakim cudem ktoś wszedł do więzienia z bronią Nic nie odpowiedziała. I naprawdę jestem w kropce jeżeli chodzi o to co mam z tobą zrobić.

Ale nie chodzi o pieniądze wykorzystałem to żebyś nie dopytywała o inne rzeczy. Nie wiem jak cię ochronić i to mnie frustruje i dlatego krzyczę i jestem niemiły i żądam dyscypliny bo sam się nie chcę rozkleić i popaść w histerię. Trzymam cię tu bo jeszcze mnie nie namierzyli ale to kwestia czasu. Tygodnia a może roku nie wiem. Już szukam nowego lokum bo tutaj już nas mogą rozpoznać miejscowi. Dlatego tak mi zależy żebyś była sprawna żebyśmy zdążyli uciec. Bo ja nie chcę ciebie stracić rozumiesz pierwszy raz na niego spojrzała. Jego szare oczy były pełne skruchy i czułości nigdy takich nie widziała. Uderzyłeś mnie wychrypiała powiedziałeś że jak się nie będę rzucać to mnie nie uderzysz. Przepraszam powiedział a po chwili ciszy dodał uderz mnie.

Spojrzała na niego nieufnie. Zlej mnie powiedział nie będę się bronił. Wyrwała dłonie i się od niego odwróciła nie chciała rozmawiać. Anka zlej mnie ja nie chcę żebyś ty się mnie bała. Uderz mnie i będziemy kwita. Ty mi nie będziesz zarzucać że zdradziłem ciebie i ojca a ja przestanę się czepiać że płaczesz. Rzuciła się na niego z pięściami uderzała go po klatce piersiowej po ramionach i brzuchu a on nawet się nie zasłonił. Jedynie napiął mięśnie żeby jak najmniej go bolało. Wybuch był krótki i powoli tracił na impecie Anka oparła głowę na jego piersi objął ją. Już no już uspokój się mówił i całował ją w czoło i policzki już dobrze już będzie dobrze.

Chcę przestać płakać buczała. Przestaniesz obiecuję ci podniósł ją z podłogi i położył na łóżku. Pocałował w usta. Tak rzadko to robił że aż się zdziwiła ale potem nieufnie powiedziała. Nie dobieraj się do mnie. Nie będę mówił i całował ją tulił do siebie głaszcząc po ramionach plecach i głowie tylko już się uspokój bo mi serce pęknie. Ty nie masz serca bąkała. Mam zapewniał tylko ukryte. Uśmiechnęła się lekko co przyjął z ulgą. Zostawił ją śpiącą i wyszedł na dwór.

Kuba akurat wyłonił się z lasu niósł kolejny koszyk grzybów. Miała rację wokół domu jest ich sporo powiedział chłopak do Tymona. Tylko kto je ugotuje nie wierzę że ona potrafi zaśmiał się Tymon. Po czym polecił Kubie odstawić koszyk i odszedł z nim kawałek od domu. Teraz już się mogę skupić powiedział Tymon powtórz jeszcze raz co mamy. Sprawdziłem adresy są to fałszywe tropy no może oprócz jednego. Powiązany z Ukraińcami Nie jeżeli ten trop jest prawdziwy to nie ma nic wspólnego z Ukraińcami. A z kim Z jej bratem. Tymon poszarzał na twarzy. To niemożliwe.

Może mieć ją w dupie może jej nie lubić to mnie nie dziwi. Sam okresowo jej nie lubię. Ale nie wierzę że zabił matkę i ojca po prostu nie. Może nie działał sam Może związał się z kimś większym Nikomu wyżej jej ojciec nie wadził to ktoś z tego samego poziomu ale kto Może ona coś wie Tymon wzruszył ramionami i zaczął iść w stronę domu. Po chwili przystanął i powiedział. Ją też chcą sprzątnąć więc mogła być kiedyś świadkiem jakiejś rozmowy. Chyba nie rozmawiali by przy niej o jakiś ważnych rzeczach Owszem mogli. Nie znałeś jej a ja tak. Kretynka do potęgi entej nikt się nią nie przejmował. Ja wiedziałem że nie jest głupia ale rzadko to pokazywała Spojrzał bystro na Kubę.

Ona coś wie tylko jest tego nieświadoma. Teraz sobie przypominam że wszystkie zlecenia jakie dostawała dotyczyły finansów raz byłem świadkiem jak prowadziła w imieniu ojca pertraktacje. Ale przez tę jej straszną powierzchowność zupełnie się o tym zapominało. Jej bratu ojciec tak nie ufał. Zmarszczył brwi. Albo masz rację z tym tropem albo to jest jakieś nieporozumienie. Muszę z niej to wyciągnąć. Ale jutro dzisiaj ma dosyć wrażeń. Kolejny odcinek 25 listopada Kategorie Opowiadania Tagi kryjówka Napisz odpowiedź Humor pod psem c. D.

Opublikowano 18 listopada 2013 Autor noyer Kiedy ja sobie narzekałam mnóstwo ludzi na fb skomplementowało mnie na nowym zdjęciu profilowym. I to nie są jacyś tam znajomi których nie znam. Z niektórymi widuję się przynajmniej raz w tygodniu Nawet nie mogę popaść w smutek i zwątpienie bo zawsze ktoś się znajdzie kto mi poprawi humor. Nawet jeżeli jest to lajk na FB normalnie bez szału ale dzisiaj jakże mi potrzebny. Dzięki ) Kategorie Bez kategorii Napisz odpowiedź Nawigacja po wpisach Starsze wpisy DO ODWIEDZAJĄCYCH Piszę o tym co mnie interesuje co mnie cieszy i irytuje ale nikogo nie obrażam. Komentatorze nie musisz się ze mną zgadzać i masz prawo do krytyki ale odpowiadając na mój post nie obrażaj mnie. Czytajcie również http noyer poleca. Blog. Pl Oto ja cała ja )))) To nie reklama to fundacja która jest dla mnie bardzo ważna To też fundacja nie mniej dla mnie ważna Kategorie Chrześcijańskim okiem Felietony Ogólne przemyślenia Opowiadania Podróże małe i duże Rozmaitości Teksty rodzinne i inne Ostatnie posty 1731 1729 Wdzięczność k OMUNIKAT Archiwum Wybierz miesiąc Listopad 2013 Październik 2013 Wrzesień 2013 Sierpień 2013 Lipiec 2013 Czerwiec 2013 Maj 2013 Kwiecień 2013 Marzec 2013 Luty 2013 Styczeń 2013 Grudzień 2012 Listopad 2012 Październik 2012 Wrzesień 2012 Sierpień 2012 Lipiec 2012 Czerwiec 2012 Maj 2012 Kwiecień 2012 Marzec 2012 Luty 2012 Styczeń 2012 Grudzień 2011 Listopad 2011 Październik 2011 Wrzesień 2011 Sierpień 2011 Lipiec 2011 Czerwiec 2011 Maj 2011 Kwiecień 2011 Marzec 2011 Luty 2011 Styczeń 2011 Grudzień 2010 Listopad 2010 Październik 2010 Wrzesień 2010 Sierpień 2010 Statystyki Wszystkich wizyt 172822 Dzisiaj wizyt 19 Wszystkich komentarzy 352 Copyright 1996 2013 Grupa Onet. Pl S.

A. Wszystkie serwisy Polityka prywatności Najnowsze wiadomości z kraju i ze świata Polska reprezentacja na dnie. Gorzej nie było nigdy RSSSocial Slider Polecamy Polska reprezentacja na dnie. Gorzej nie było nigdy Jagermeisterin Komu wadzi kobiecość w lesie Janusz Wojciechowski Co Komorowski powie Ukrainie Nie bójcie się Rosji kobiecosc przez duze m. Pl Jak mi się dwa razy oświadczano. . Klaudiachojnacka. Pl Coffee Pixel i Emi rozrabiają w ogródku Nie masz jeszcze bloga Załóż bloga Polecamy Polska reprezentacja na dnie. Gorzej nie było nigdy Nie pisz do szuflady daj się odkryć w blog. Pl Załóż bloga.

Kontakt. .

Ocena: 4.80/5 Głosów: 23

Contact: admin@centraleuropeaninformation.com